17 Ekim 2009 Cumartesi

Kendimi düşündüm ; Rüyada


Hatırlamaya baslayalı cok olmadı aslında, biraz nefes daralması ve beynimin genişlemesi ve şiddetli bir kasılma ve sol kolum felç olmaya yakın bir derecede morarmıstı .Farketmedim ben nefes almaya calısıyordum sadace ve beynimde ve evde sessilik vardı fırtınanın ardındaki sessizlik; aglamaya basladım nedendir bilmiyorum ama sanırım fazla sıkınca insan kendini tutunmuyo gozyasları ,bir yerlerden cıkıyo iste tam bu sırada konusmak istedim ama gırtlıgım kurumus camur gibi sertti beynim konusma gudusunu yitirmiş sadec bir noktaya odaklanıyordu,2li sistim gibi calısıyordu 0(sıfır)ları okumuyor, 1 lerle odaklanıyordu bir noktaya ve kalıyordu oyle bilinmezlige ve oldugunu bilmeden hayal alemine dalıyordu...

sonra kapı calıdı mecalim yoktu ama acmaya acmak zorundaydım ,kızlar gelmiş,nuray,cennet,ilknur ,aslında yarı yoldan geri donmusler beni merak ettikleri için,herkez beni daha once boyle gormediklerini soyluyorlardı, kendime bakıyordum ama gayet adamdım ben ; sadece 20 saattir ne bir şey yiyip, nede bir şey içiyordum, evet bekledim diye bi cevap verdim anlasılmayan bir sesle sabahtan beri orada beklemiştim cunku onu dogruydu. konustular bedenimle hepsi tek tek ama beyni olmayan kabul edilemeyen bir bedenle konustular ,ruhum orada degil ,beynim orada degildi,bir şeyler yemem için ısrar ettiler yada içmem için , beni dısarı cıkartıp hava aldırmak istediler ,kabul ettim ama bedenimin acizligi bunu onaylamıyordu ,bacaklarım tutmuyor ,sol kolum uyuşmustu,duvarlar tek dayanagım ve koluma girenler ise tutunagımdı,asagıya indigimizde bir doktor tavsiyesi cıktı bana piyangodan dusunurken gulen şapşal yuzum,yada kinle bakan bir yuz ifadesi gelip gidiyormustu yuzumde sanırım deliriyordum ,muhtemel sebeplerle, gittik ,bekledim ve yuzu olmayan ama tatlı bir ses tonuyla benimle konustu 2 ayaklı melek,ben onunla terapi kurdum ,sonra eve geldik ve 50 mg atarax ı bi kerede mideme gonderdim bir ısık hızıyla ve kurumus gozpınarlarımdan ardı ardına gozun yaşları damladı ,teli acık mı diye caldırdılar BİRİLERİNİ acık degildi ama bir haltlar dondugun anladım o an ama ne oldugunu dusunmek zordu.konusmak istedim ve konustum biraz dudak aramdan KARAR:SUÇLU Memduh UYGUNSUZ, AGIRLAŞTIRILMIŞ MUEBBET... Cennet(in) kapı(sı) açtı. biraz sonra tanıdık bir yuz geldi acılan kapıdan tambih edilmiş bir suru kurallar dahilinde , beni aldı ve cantasına koydu goturdu.geldim ve uyumak için çaba harcadım..


Sabah kalktıgımda agırlaştırılmıs bir vucut ve karmasık hayaller canlandı .yavaştı ve dogaldı.her gecen saniye degişen yeni kararlar ve hayatlar çizdim kendime ; ardından 25 mg atarx ve 50mg lustral'ı yuvarladım dudaklarımdan mideme ,hatrılamak kotu cogu zaman bazı şeyleri ben hatırlıyorum ve duruyorum parmak uçlarımda ,karar vermek zor ne yapmak istedigime ,güneşi ben gormedim ,şimdi ne yapacağım...

2 yorum:

  1. kanka ne güzel de yazmışsın yaşadıklarımı... yapacak bi şey yok kanka kader...

    YanıtlaSil
  2. "...Kazanmak zaten yakışmazdı bana..." U.U.

    Olayazmışsın. Ama canı yanan insanların memeye sarılan bebekler gibi ilaca sarılmalarını anlayamadım ben hiç. İşte ne güzel fırsat, bırak doyasıya yansın canın. Acı çekebilmek bir erdemdir. Durmadan kötü şeyleri aklına getirmek, canını yakanları ezberinde tutabilmek... Acı insanı pişirir, kaçma canını yakacak şeylerden, üzerine git. Canın yansın ki, öteki güzel şeylerin farkına varabilesin.

    Yada siktiret, takıl kafana göre... :)

    YanıtlaSil