Olmasın kimse yanımda boş ver! bunu az önce bi arkadaş vasfına yakışmış bir insandan duydum. Uzaktan bağırdı bana ve o kadar içimde hissettim ki bunu. Kalmasını öğrenemedim hala, o kadar uzun zamandır yalnızım işte. Günler, geceler, aylardır yalnızım. Şikayet ettiğim günler, mutlu bir insanın ki kadar... Yalnızlıktan zarar görmedim hiç.. Şikayet demişken; biraz açayım bunu sevgili yalnızlar, öyledir ki için içine sığmaz gözlerin kan çanağı olur da sen yine de uyumazsın, kitaplar bile senin nefesini keser, içkiler seni dışlar, miden seni kabul etmez. Yatağın bile seni koynuna almaz bu yalnız geceler de..
Oysa elimden tutan biri olsaydı ben ona git deseydim de o yine kalsaydı. Bilir beni ben anlatmam kimseye kendimi.. Acılı günlerimde uzak dururum insanlardan....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder